स्मार्टफोनची मैत्री

विशाल आणि अथर्व एकाच शाळेत, एकाच वर्गात शिकणारे दोन मित्र होते. पण त्यांच्यात खूप फरक होता. विशाल गरीब कुटुंबातील होता आणि त्याचे वडील एका लहानशा दुकानात काम करत होते. त्याच्याकडे साधा मोबाईल फोन होता, फक्त बोलण्यासाठी आणि मेसेज करण्यासाठी. अथर्व एका मोठ्या आणि श्रीमंत कुटुंबातील होता. त्याच्याकडे महागडा स्मार्टफोन होता, ज्यात अनेक आधुनिक फीचर्स होते.

सुरुवातीला विशालला अथर्वच्या श्रीमंतीचा आणि त्याच्या स्मार्टफोनचा थोडा हेवा वाटायचा. अथर्व नेहमी आपल्या फोनवर गेम्स खेळत असे, नवनवीन ॲप्स वापरत असे आणि छान फोटो काढत असे. विशालला मात्र ते सगळं फक्त बघता येत होतं.

पण विशाल अभ्यासात खूप हुशार होता. त्याला गणित आणि विज्ञान खूप आवडायचे आणि तो नेहमी वर्गात पहिला यायचा. अथर्वला अभ्यासात थोडी मदत लागत असे.

एक दिवस शाळेत गणिताचा एक अवघड प्रश्न सरांनी दिला. तो प्रश्न कोणालाच लवकर सुटत नव्हता. अथर्वही खूप प्रयत्न करत होता, पण त्याला काही केल्या तो प्रश्न जमत नव्हता. विशाल शांतपणे आपल्या वहीत तो प्रश्न सोडवण्याचा प्रयत्न करत होता आणि काही वेळातच त्याला उत्तर सापडले.

अथर्वने विशालला त्याचे उत्तर विचारले. विशालने त्याला समजावून सांगितले आणि अथर्वला तो प्रश्न चांगला समजला. त्या दिवसापासून अथर्वला विशालच्या बुद्धिमत्तेची आणि अभ्यासाची किंमत कळली.

आता दोघांची मैत्री अधिक घट्ट झाली. अथर्व जरी श्रीमंत असला तरी त्याला विशालच्या ज्ञानाची आणि साध्या स्वभावाची आवड निर्माण झाली. विशाललाही अथर्वच्या मदतीने नवीन गोष्टी शिकायला मिळाल्या. अथर्व त्याला कधी कधी आपल्या स्मार्टफोनवर नवनवीन शैक्षणिक ॲप्स दाखवायचा आणि त्यातून अभ्यास करायला मदत करायचा.

एकदा शाळेत विज्ञान प्रदर्शनाचे आयोजन करण्यात आले होते. विशालला एक छान प्रकल्प तयार करायचा होता, पण त्याच्याकडे चांगले साहित्य आणि माहिती मिळवण्याचे साधन नव्हते. अथर्वने त्याला आपला स्मार्टफोन दिला. विशालने इंटरनेट वापरून आपल्या प्रकल्पासाठी माहिती शोधली, आवश्यक असलेले व्हिडिओ पाहिले आणि सुंदर डिझाइन तयार केले. अथर्वने त्याला लागणारे काही साहित्य आणून दिले.

त्या दोघांनी मिळून खूप छान प्रकल्प तयार केला आणि त्यांच्या प्रकल्पाला प्रदर्शनात पहिले बक्षीस मिळाले. त्या दिवशी विशालला त्याच्या साध्या मोबाईलची कधीच लाज वाटली नाही, उलट त्याला अथर्वच्या मैत्रीचा आणि त्याच्या मदतीचा खूप आनंद झाला. त्याला समजले की खरी मैत्री महागड्या वस्तू किंवा श्रीमंतीवर अवलंबून नसते, तर ती एकमेकांच्या गुणांची कदर करण्यावर आणि अडचणीत मदत करण्यावर आधारलेली असते.

अथर्वनेही विशालकडून खूप काही शिकले. त्याला समजले की फक्त गेम्स खेळणे आणि फोटो काढणेच स्मार्टफोनचा उपयोग नाही, तर त्याचा उपयोग ज्ञान मिळवण्यासाठी आणि इतरांना मदत करण्यासाठीही होऊ शकतो. विशालच्या साध्या स्वभावाने आणि मदतीच्या वृत्तीने अथर्वच्या मनातही बदल घडवला.

त्यानंतर विशाल आणि अथर्व नेहमी सोबत राहायचे. अथर्व आपल्या स्मार्टफोनचा उपयोग विशालला अभ्यासात मदत करण्यासाठी आणि नवीन गोष्टी शिकवण्यासाठी करायचा, तर विशाल आपल्या ज्ञानाने अथर्वला परीक्षेत चांगले गुण मिळवण्यासाठी मदत करायचा. दोघांनीही एकमेकांच्या चांगल्या गोष्टी स्वीकारल्या आणि त्यांच्या मैत्रीने त्यांना खूप काही शिकवले.

स्मार्टफोन जरी अथर्वकडे असला तरी त्या स्मार्टफोनच्या माध्यमातून खरी मैत्री विशाल आणि अथर्व यांच्यात झाली होती, जी कोणत्याही महागड्या वस्तूंपेक्षा खूप मौल्यवान होती.