एकदा जंगलात तीन जिवलग मित्र राहत होते – गोट्या ससा, भोला अस्वल, आणि टिटवी पक्षी. तिघं रोज एकत्र खेळायला, गप्पा मारायला आणि नवीन काहीतरी शोधायला निघायचे.
एका संध्याकाळी खेळता खेळता त्यांना एका जुन्या झाडाच्या फांदीवर एक मोठा झोका लटकलेला दिसला. झोका चमकत होता आणि त्याच्यावर एक छोटीशी पाटी होती:
“हा झोका खास जादूचा आहे – मनातली इच्छा पूर्ण करणारा!”
गोट्याने उडी मारून झोक्यावर झोके घ्यायला सुरुवात केली. झोका वर-खाली होऊ लागला आणि अचानक झोका बोलू लागला –
“तुझी पहिली इच्छा काय?”
गोट्याने हसून म्हणालं, “मला खूप सारे गाजर पाहिजेत!”
आणि काय आश्चर्य! आकाशातून गाजरांचा पाऊस पडायला लागला!
मग भोला झोक्यावर बसला. त्याने इच्छा मागितली – “मला खूप मोठ्ठं मधाचं भांडे पाहिजे.”
त्या क्षणीच त्याच्याजवळ मधाचं भलंमोठं भांडे प्रकट झालं!
शेवटी टिटवी पक्षी झोक्यावर बसली आणि म्हणाली, “माझी इच्छा आहे की आपलं जंगल नेहमी हसतं-खेळतं राहो आणि कोणीही उपाशी नसो.”
झोक्याने टाळी दिली आणि म्हणालं, “अगदी योग्य इच्छा!”
त्या क्षणी जंगलात खाण्याच्या झाडांवर फळं, भाजीपाला, मध आणि दुधाचे झरे फुटले!
तेव्हापासून तीनही मित्र त्या झोक्याचे रक्षण करतात आणि झोक्यावर फक्त तेच झोकतात, ज्यांचं मन निर्मळ आणि इच्छा इतरांसाठी असते.
शिकवण:
स्वतःसाठी इच्छा करणं सोपं असतं, पण जेव्हा आपण इतरांचंही भलं मागतो, तेव्हाच खरी जादू होते!
Story is very good 👍
Well done 👍
Wow , chan story
i like this