गार्गी नावाची एक लहान मुलगी होती.तिला खेळायला खूप आवडायचे . एके दिवशी गार्गी बाहेर खेळत असताना तिला एक गुलाबी हत्ती दिसला.
हा हत्ती खूप मोठा होता. त्याचे डोळे निळे होते आणि त्याच्या पायांत सुंदर घुंगरू बांधलेल्या होत्या.
गार्गी हत्तीकडे धावली. “हॅलो,” ती म्हणाली. “तू कोण आहेस?”
हत्ती हसला. “मी एलेभाटा आहे,” तो म्हणाला. “तुझं नाव काय?”
“मी गार्गी,” ती म्हणाली. “तुझ्यासारखा गुलाबी हत्ती मी पहिल्यांदाच पाहते.”
एलिफन्टा हसून सांगितले की तो जादुई जंगलातून आला आहे. तिथे सर्व प्राणी वेगवेगळ्या रंगाची असतात.
गार्गी चकित झाली. तिला जादुई जंगल बघायचे होते .
पण एलिफन्टाला परत जायचे होते. निरोप घेताना त्याने गार्गीला एक गुलाबी फूल दिले.
“हे फूल तुला माझी आठवण करून देईल,” एलिफन्टा म्हणाला.
गार्गीने फूल घेतले आणि एलिफन्टा निघून गेला. ती फुलाकडे पाहत बसली. ते फूल खरोखरच जादुई होते. त्याच्या सुगंधाने तिला जादुई जंगलाची झाडे, फुले आणि प्राणी दिसू लागले.
गार्गी फुलाकडे हसून म्हणाली. “आज खूप मस्त दिवस होता!”
शिकवण – जाग बघण्याची वेगवेगळी दृष्टी असू शकतात. आपण वेगवेगळ्या गोष्टींचा स्वीकार करायला शिकले तर जग अधिक चमत्कारिक वाटेल .