“गावातील एका शिक्षकाने इंटरनेटचा योग्य वापर करून शाळेला टेक्नोलॉजीशी जोडले.”
धुळे जिल्ह्यातील एका खेडेगावातले दादा सर (श्री. दत्तात्रय पाटील) हे एक साधे शिक्षक. शाळेत फळ्यावर शिकवणं, वहीतून प्रश्न सोडवणं आणि गावातील मुलांना शिकवणं – एवढंच त्यांचं जग. पण जेव्हा कोरोना काळात शाळा बंद झाल्या, तेव्हा विद्यार्थ्यांचं शिक्षण थांबण्याच्या मार्गावर होतं.
पण दादा सर थांबले नाहीत.
त्यांनी आपल्या जुन्या स्मार्टफोनवरून WhatsApp ग्रुप तयार केला. नंतर YouTube वर शिक्षणविषयक व्हिडीओ अपलोड करायला सुरुवात केली. ते स्वतः काळ्या फळ्यावर शिकवायचे, त्याचे व्हिडीओ बनवायचे, आणि मोबाईल नेटवर्क नसलेल्या मुलांना व्हिडीओ घरपोच पाठवायचे.
कधी-कधी नेट नसल्यामुळे संध्याकाळी 9 नंतर व्हिडीओ अपलोड व्हायचे. पण त्यांची चिकाटी आणि समर्पण कमी झाले नाही. गावातील पालकांनीही त्यांना साथ दिली. हळूहळू त्यांच्या YouTube चॅनेलवर 10,000+ सब्स्क्राईबर झाले.
आज अनेक विद्यार्थी त्यांचं नाव आदराने घेतात, आणि म्हणतात – “दादा सर नसते तर आम्ही १०वी पासही झालो नसतो.”
या कथेतील शिकवण:
- शिक्षक केवळ शिकवत नाही, तर मार्गदर्शक आणि दीपस्तंभही असतो.
- डिजिटल साधने योग्य पद्धतीने वापरली, तर शिक्षण सर्वांपर्यंत पोहोचू शकतं.
- ग्रामीण भागातही तंत्रज्ञान बदल घडवू शकतं – गरज आहे ती जिद्दीची
