एके दिवशी एका कावळ्याला खुप तहान लागली होती. पण त्याला खुप फिरून पण पाणी सापडत नव्हते. फिरत फिरत त्याला एक सुरई दिसली. उडत उडत तो त्या सुरईवर जाऊन पोहोचला. त्या सुरईमध्ये पाणी तर होते, पण अगदी तळाशी. त्या निमुळत्या तोंडाच्या सुरईमध्ये जाऊन पाणी पिणे कावळ्याला शक्य नव्हते. आधीच तहानलेला तो, आणखीच निराश झाला. पण त्याला आजूबाजूला दगड पाहुन एक शक्कल सुचली. त्याने त्याच्या चोचीत छोटे मोठे दगड आणुन सुरईमध्ये टाकायला सुरवात केली. दगडांमुळे तळाचे पाणी हळूहळू वर येण्यास सुरुवात झाली. थोड्यावेळाने ते पाणी कावळ्याला पिता येईल इतके वर आले. इतक्या मेहनतीनंतर शेवटी कावळ्याने आनंदाने आपली तहान भागवली.
.
तात्पर्य
जर आपण आपली युक्ती वापरली तर काहीही साध्य होऊ शकते.
