एकदा एक छोटा गाव होता, जिथे एक लहानसा मुलगा राहात होता. त्याचे नाव होते आर्यन. आर्यनला चंद्र आणि ताऱ्यांची खूप आवड होती. तो नेहमी रात्री बाहेर जाऊन आकाशातल्या ताऱ्यांकडे पाहत असे. त्याला वाटायचं की, तारे त्याला काहीतरी सांगत आहेत.
एक रात्री, आर्यनने पाहिलं की चंद्र खूप सुंदर आणि उजळ आहे. त्याने ठरवलं की, तो चंद्राला भेटायला जाईल. त्याने आपल्या आईला सांगितलं, “आई, मी चंद्राला भेटायला जातो!” आईने हसून उत्तर दिलं, “आर्यन, चंद्राला भेटायला जाऊ शकत नाहीस, पण तू त्याच्यासारखा चमकू शकतोस!”
आर्यनने विचार केला, “चमकू कसा?” आईने सांगितलं, “तू चांगले काम कर, इतरांना मदत कर, आणि शिक्षण घे. तुझ्या मेहनतीने तू चंद्रासारखा चमकू शकतोस.”
आर्यनने ठरवलं की तो चांगले काम करेल. त्याने शाळेत मेहनत केली, मित्रांना मदत केली, आणि आपल्या आई-वडिलांना आनंदित ठेवण्याचा प्रयत्न केला. त्याने प्रत्येक दिवशी काहीतरी नवीन शिकण्याचा प्रयत्न केला.
काही महिन्यांनी, आर्यनने शाळेत एक स्पर्धा जिंकली. त्याच्या मेहनतीमुळे त्याला सर्वांनी कौतुक केलं. त्याच्या मनात एक नवीन आत्मविश्वास आला. त्याने आपल्या आईला सांगितलं, “आई, मी चंद्रासारखा चमकतोय का?” आईने हसून उत्तर दिलं, “होय, आर्यन! तू खूप चमकतोस!”
त्या रात्री, आर्यनने आकाशात चंद्राकडे पाहिलं आणि त्याला वाटलं की चंद्र त्याला हसत आहे. त्याने ठरवलं की तो नेहमी मेहनत करेल आणि चांगले काम करेल, कारण मेहनत आणि चांगले कार्यच आपल्याला खरे चमकवतात.
शिक्षण: मेहनत आणि चांगले कार्य केल्याने आपण आपल्या स्वप्नांना गाठू शकतो.
