एका खेडेगावात सोनू नावाचा खूप हुशार आणि धाडसी मुलगा राहत होता. तो नेहमी जंगलात फिरायला जायचा. त्याला निसर्ग खूप आवडायचा – पक्षांचे आवाज, वाहणाऱ्या झऱ्यांचे पाणी, आणि झाडांची सळसळती पाने.
एके दिवशी, गावात एक विचित्र अफवा पसरली – “जंगलात एका गुहेत एक जुना खजिना लपलेला आहे!” काहींनी सांगितलं की तिथे एक अदृश्य रक्षक आहे, जो कोणालाही आत जाऊ देत नाही.
सोनूच्या मनात कुतूहल जागं झालं. “हे रहस्य उलगडायला हवं,” असं त्याने ठरवलं. आपला मित्र टोनी – एक चाणाक्ष कुत्रा – त्याच्यासोबत घेऊन तो जंगलात निघाला.
सोनू आणि टोनीने पाण्याच्या झऱ्याजवळचा मार्ग निवडला. जंगल दाट होतं, पक्ष्यांचे आवाजही जरा कमी झाले होते. अचानक, त्यांना जमिनीवर एक जुनं नकाशा मिळालं. त्यात गुहेचा रस्ता दाखवलेला होता. “हेच ते!” सोनू आनंदाने ओरडला.ते नकाशा धरून चालू लागले, आणि काही वेळाने त्यांना एक मोठा दगडी दरवाजा दिसला – अर्धवट उघडलेला. टोनीने कुत्र्याच्या नाकावर भरोसा ठेवून दरवाज्यात शिरलो.
गुहेत आत शिरल्यावर एकदम थंडगार वारा जाणवला. एका कोपऱ्यात सोनूला काही चमकताना दिसलं – तो एक सोन्याचा सिंहाचा मुखवटा होता! पण जशी त्याने हात लावला, तशी संपूर्ण गुहा थरथरू लागली.”कदाचित हीच रक्षकाची चेतावणी असेल,” सोनू विचारात पडला. तेवढ्यात एक आवाज आला – “केवळ धाडसी आणि प्रामाणिक व्यक्तीच खजिना घेऊ शकते.”सोनूने मुखवटा जागेवर ठेवला, आणि मोठ्याने म्हणाला, “माझा हेतू फक्त रहस्य शोधण्याचा होता, मी काही चोरी करायला आलेलो नाही.तेवढ्यात गुहेतला दरवाजा पूर्ण उघडला आणि आत एक चकाकणारी पेटी होती – खजिन्याची पेटी
सोनू आणि टोनीने खजिन्याचा काही भाग गावासाठी वापरण्याचा निर्णय घेतला. त्यांनी त्यातून शाळा, वाचनालय आणि रुग्णालय बांधले. गावकरी त्यांना नुसते कौतुकाने पाहू लागले नाहीत, तर त्यांच्या नावाने एक मोठा फलकही उभारला:
“धाडसी सोनू आणि टोनी – गावाचे खरे हिरो!”
शिक्षण:
- धाडस आणि प्रामाणिकपणाची साथ असेल, तर कोणतंही रहस्य उलगडता येतं.
- संपत्तीपेक्षा उपयोगीपणा महत्त्वाचा!