एक वेळची गोष्ट आहे. एका गडर्याला एका गावात एक अद्भुत सोन्याचं झाड सापडलं. तो गडरिया रोज त्याच्या कुटुंबासाठी गोठ्यात जातो आणि त्या झाडातले सोन्याचे गहू तोडून त्या गावाच्या लोकांना दिले. गावातील लोक त्याचे महत्त्व जाणून घेत होते आणि त्याला प्रेम आणि आदराने वागायचे. गडर्याला सोन्याचं झाड जास्त मिळवायला हवे होते.
एक दिवस त्याने ती झाड अधिक वेळ पाहिली आणि झाडाच्या छायेत एक आवाज ऐकला. “गडर्या, माझ्या मूल्यांची कदर कर. अधिक सोनं मिळवण्यासाठी मी तुझ्या हाती सोडणार नाही.”
गडरिया थोडक्यात जास्त सोन्याचा मोह त्याला आळवला आणि झाडाच्या शांतीत ठेवले. हळूहळू तो आपल्या कुटुंबासाठी झाडाच्या ऐवजी शांती मिळवू लागला आणि त्याने सोन्याचं महत्व न ओळखता जीवनाच्या मूल्यांची कदर केली.
अशाप्रकारे कथा आपल्याला नैतिक शिकवण देते की आपल्या जीवनाच्या सुखासाठी मोलाच्या गोष्टींची कदर करावी आणि इतरांची मदत करणं नेहमीच योग्य असतं.
